bukač

bukač (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) ornit. bąk

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bukač	bukači
dopełniacz	bukače	bukačů
celownik	bukači / bukačovi	bukačům
biernik	bukače	bukače
wołacz	bukači	bukači
miejscownik	bukači / bukačovi	bukačích
narzędnik	bukačem	bukači

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: