bułanka

bułanka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. klacz maści bułanej

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od: bułanek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bułanka	bułanki
dopełniacz	bułanki	bułanek
celownik	bułance	bułankom
biernik	bułankę	bułanki
narzędnik	bułanką	bułankami
miejscownik	bułance	bułankach
wołacz	bułanko	bułanki

przykłady:

(1.1) Wojak odjechał na bułance w stronę boru.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma męska bułanek m

przym. bułany

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bułany + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) буланка ż

źródła: