bracteatus
bracteatus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1) (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik bracteātus bracteāta bracteātum bracteātī bracteātae bracteāta dopełniacz bracteātī bracteātae bracteātī bracteātōrum bracteātārum bracteātōrum celownik bracteātō bracteātae bracteātō bracteātīs biernik bracteātum bracteātam bracteātum bracteātōs bracteātās bracteāta ablatyw bracteātō bracteātā bracteātō bracteātīs wołacz bracteāte bracteāta bracteātum bracteātī bracteātae bracteāta
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bractea ż, bracteāmentum n, bracteārius m, bracteātor m, bracteola ż
- przym. bracteālis
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „bracteatus” w: Charlton T. Lewis i Charles Short, A Latin Dictionary, 1879.
