bogomędrzec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bogomędrzec (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. zob. teolog[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bóg + -o- + mędrzec
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: teolog
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bogomędrzec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.