bocznie

bocznie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) na sposób boczny

odmiana:

(1.1) bocznie; st. wyższy bardziej bocznie; st. najwyższy najbardziej bocznie

przykłady:

(1.1) Ciało sparysomy jest owalne, silnie bocznie spłaszczone.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bocznie leżący / skierowany / usytuowany • przebiegać bocznie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pobocze n, bocznica ż, boczniak mrz, zboczeniec mos, boczek mrz, bok mrz

czas. boczyć ndk., boczyć się ndk., zboczyć dk., zbaczać ndk.

przym. boczny, poboczny, zboczony, boczasty

przysł. pobocznie, bokiem, bokami

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. boczny + -e

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) laterally
• włoski: (1.1) lateralmente

źródła: