zboczeniec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zboczeniec (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[zbɔˈʧ̑ɛ̃ɲɛʦ̑], AS[zbočńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. pejor. człowiek o nienormalnych zachowaniach, zwłaszcza seksualnych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) (…) wyjęła z torebki notes i szybko zapisała rysopis zboczeńca, rozbijającego się po moskiewskim metrze w godzinach szczytu[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dewiant, zwyrodnialec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) ekshibicjonista, fetyszysta, kazirodca, masochista, nekrofil, pedofil, piroman, sadomasochista, sadysta, sodomita, transwestyta[2]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zbaczanie n, zboczenie m, zboczoność ż
zdrobn. zboczek m
zgrub. zbok m, zboczuch m
czas. zbaczać ndk., zboczyć dk.
przym. zboczony, boczny
przysł. bocznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Aleksandra Marinina, Zabójca mimo woli.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.