bejrutczyk
bejrutczyk (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Bejrutu[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bejrutczyk bejrutczycy dopełniacz bejrutczyka bejrutczyków celownik bejrutczykowi bejrutczykom biernik bejrutczyka bejrutczyków narzędnik bejrutczykiem bejrutczykami miejscownik bejrutczyku bejrutczykach wołacz bejrutczyku bejrutczycy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Beiruti
- arabski: (1.1) بيروتي m
- baskijski: (1.1) beirutar
- francuski: (1.1) Beyrouthin m
- hiszpański: (1.1) beirutí m
- niemiecki: (1.1) Beiruter m
- słowacki: (1.1) Bejrútčan m, Bejrúťan m
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 24.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
