bant
Wygląd
bant (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) żegl. wzmocnienie fragmentów żagla w postaci naszytych, dodatkowych kawałków płótna; zob. też banta w Wikipedii
- (1.2) st.pol. belka wzmacniająca krokiew[1]
- (1.3) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) techn. zawias[2][3]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bant banty dopełniacz bantu / banta[4] bantów celownik bantowi bantom biernik bant banty narzędnik bantem bantami miejscownik bancie bantach wołacz bancie banty
- składnia:
- synonimy:
- (1.3) gw. (Górny Śląsk) zowiasa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia: banta
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zawias
- źródła:
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 136.
- ↑ Cieszyński słownik gwarowy, Józef Golec, Macierz Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1989.
- ↑ Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 66.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 30.
bant (esperanto (morfem))
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
- (1.1) pętla
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.
- źródła:
bant (język wilamowski)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- baond
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 35.
bant (język wolof)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: