bandikowate

bandikowate (język polski)

przedstawiciel bandikowatych (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) syst. zool. Chaeropodidae Gill, wymarła monotypowa rodzina ssaków z rzędu jamrajokształtnych; zob. też bandikowate w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	bandikowate
dopełniacz	bandikowatych
celownik	bandikowatym
biernik	bandikowate
narzędnik	bandikowatymi
miejscownik	bandikowatych
wołacz	bandikowate

przykłady:

(1.1) Przedstawiciele rodziny bandikowatych zasiedlali Australię.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) takson

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bandik mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bandik + -owate

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: