błona bębenkowa
- wymowa:
- IPA: [ˈbwɔ̃na ˌbɛ̃mbɛ̃ŋˈkɔva], AS: [bu̯õna bẽmbẽŋkova], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • -nk- • akc. pob.
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) anat. błona oddzielająca przewód słuchowy zewnętrzny od ucha środkowego; zob. też błona bębenkowa w Wikipedii
- przykłady:
- (1.1) Gdy słyszymy dźwięk, układ kosteczek słuchowych – młoteczek, kowadełko i strzemiączko – przekazuje drgania z błony bębenkowej do ucha wewnętrznego.
- (1.1) Trąbka słuchowa służy do wyrównywania ciśnień po obu stronach błony bębenkowej.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) eardrum, tympanic membrane
- arabski: (1.1) طبلة الأذن
- białoruski: (1.1) барабанная перапонка ż
- bośniacki: (1.1) bubnjić, bubna opna
- duński: (1.1) trommehinde w
- fiński: (1.1) tärykalvo
- francuski: (1.1) tympan m
- hiszpański: (1.1) tímpano m
- japoński: (1.1) 鼓膜 (こまく)
- łaciński: (1.1) membrana tympani ż
- norweski (bokmål): (1.1) trommehinne m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) trommehinne ż
- nowogrecki: (1.1) τύμπανο n, τυμπανική μεμβράνη ż, τυμπανικός υμένας m
- portugalski: (1.1) membrana timpânica, tímpano
- szwedzki: (1.1) trumhinna w
- ukraiński: (1.1) барабанна перетинка ż
- węgierski: (1.1) dobhártya
- włoski: (1.1) membrana timpanica ż, timpano m
- źródła: