błona bębenkowa

błona bębenkowa (język polski)

błona bębenkowa (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbwɔ̃na ˌbɛ̃mbɛ̃ŋˈkɔva], AS: [bu̯õna bẽmbẽŋkova], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • -nk- • akc. pob. ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) anat. błona oddzielająca przewód słuchowy zewnętrzny od ucha środkowego; zob. też błona bębenkowa w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Gdy słyszymy dźwięk, układ kosteczek słuchowych – młoteczek, kowadełko i strzemiączko – przekazuje drgania z błony bębenkowej do ucha wewnętrznego.

(1.1) Trąbka słuchowa służy do wyrównywania ciśnień po obu stronach błony bębenkowej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. bębenek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) eardrum, tympanic membrane
• arabski: (1.1) طبلة الأذن
• białoruski: (1.1) барабанная перапонка ż
• bośniacki: (1.1) bubnjić, bubna opna
• duński: (1.1) trommehinde w
• fiński: (1.1) tärykalvo
• francuski: (1.1) tympan m
• hiszpański: (1.1) tímpano m
• japoński: (1.1) 鼓膜 (こまく)
• łaciński: (1.1) membrana tympani ż
• norweski (bokmål): (1.1) trommehinne m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) trommehinne ż
• nowogrecki: (1.1) τύμπανο n, τυμπανική μεμβράνη ż, τυμπανικός υμένας m
• portugalski: (1.1) membrana timpânica, tímpano
• szwedzki: (1.1) trumhinna w
• ukraiński: (1.1) барабанна перетинка ż
• włoski: (1.1) membrana timpanica ż, timpano m

źródła: