ausgiebig

ausgiebig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯sɡiːbɪç]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) obfity

(1.2) szczegółowy, dokładny

w funkcji przysłówka

(2.1) obficie

(2.2) szczegółowo, dokładnie

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der ausgiebige ein ausgiebiger ausgiebiger	die ausgiebige eine ausgiebige ausgiebige	das ausgiebige ein ausgiebiges ausgiebiges	die ausgiebigen ausgiebigen ausgiebige
Gen.	słaba mieszana mocna	des ausgiebigen eines ausgiebigen ausgiebigen	der ausgiebigen einer ausgiebigen ausgiebiger	des ausgiebigen eines ausgiebigen ausgiebigen	der ausgiebigen ausgiebigen ausgiebiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem ausgiebigen einem ausgiebigen ausgiebigem	der ausgiebigen einer ausgiebigen ausgiebiger	dem ausgiebigen einem ausgiebigen ausgiebigem	den ausgiebigen ausgiebigen ausgiebigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den ausgiebigen einen ausgiebigen ausgiebigen	die ausgiebige eine ausgiebige ausgiebige	das ausgiebige ein ausgiebiges ausgiebiges	die ausgiebigen ausgiebigen ausgiebige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) eine ausgiebige Mahlzeit • ein ausgiebiges Frühstück

(1.2) ein ausgiebiger Bericht

(2.2) ausgiebig berichten / beschreiben

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ausgiebigkeit ż

czas. ausgeben

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: