antagonistka
antagonistka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌãntaɡɔ̃ˈɲistka], AS: [ãntagõńistka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przeciwniczka w sporze, dyskusji[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik antagonistka antagonistki dopełniacz antagonistki antagonistek celownik antagonistce antagonistkom biernik antagonistkę antagonistki narzędnik antagonistką antagonistkami miejscownik antagonistce antagonistkach wołacz antagonistko antagonistki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) adwersarka, oponentka, opozycjonistka, polemistka, przeciwniczka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. antagonizowanie n, antagonizm, antagonista
- przym. antagonistyczny
- przysł. antagonistycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. antagonista
- uwagi:
- tłumaczenia:
- dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: antagonista
- portugalski: (1.1) antagonista ż
- ukraiński: (1.1) антагоністка ż
- źródła:
- ↑ Hasło „antagonistka” w: Słownik nazw żeńskich polszczyzny, pod red. Agnieszki Małochy-Krupy, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2015, ISBN 978-83-229-3465-4.