afirmatywa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

afirmatywa (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˌafʲirmaˈtɨva], AS[afʹirmatyva], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. głos potwierdzający w głosowaniu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. afirmacja ż, afirmacja ż, afirmant m, afirmowanie n, afirmatysta mos
przym. afirmatywny, afirmacyjny
przysł. afirmatywnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. affirmativus[1]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „afirmatywa” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.