adulatorius
adulatorius (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) służalczy, pochlebny, pochlebczy[1]
- odmiana:
- (1.1) (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik adulatorius adulatoria adulatorium adulatoriī adulatoriae adulatoria dopełniacz adulatoriī adulatoriae adulatoriī adulatoriōrum adulatoriārum adulatoriōrum celownik adulatoriō adulatoriae adulatoriō adulatoriīs biernik adulatorium adulatoriam adulatorium adulatoriōs adulatoriās adulatoria ablatyw adulatoriō adulatoriā adulatoriō adulatoriīs wołacz adulatorie adulatoria adulatorium adulatoriī adulatoriae adulatoria
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „adulator” w: Słownik łacińsko-polski do użytku szkół średnich, red. Bronisław Kruczkiewicz, Książnica-Atlas, Lwów – Warszawa 1925, s. 21.
