adiudykacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

adiudykacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌadʲjudɨˈkaʦ̑ʲja], AS[adʹi ̯udykacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. decyzja sądowa, przyznająca prawo własności
(1.2) nabycie prawa własności w drodze licytacji; zob. też adiudykacja w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. adiudicatio < łac. adiudicareprzysądzać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „adiudykacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.