Wełtawa
Wełtawa (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Wełtawa dopełniacz Wełtawy celownik Wełtawie biernik Wełtawę narzędnik Wełtawą miejscownik Wełtawie wołacz Wełtawo
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Powełtawie n, wełtawit n
- przym. nadwełtawski, wełtawski, powełtawski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Vltava
- czeski: (1.1) Vltava ż
- francuski: (1.1) Vltava ż
- hiszpański: (1.1) Moldava m
- niemiecki: (1.1) Moldau ż
- nowogrecki: (1.1) Μολδάβας m
- rosyjski: (1.1) Влтава ż
- słowacki: (1.1) Vltava ż
- węgierski: (1.1) Moldva
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 123.