Triumph

Triumph (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [tʀiˈʊmf] lm IPA: [tʀiˈʊmfə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) triumf, tryumf

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Triumph	die Triumphe
dopełniacz	des Triumphs des Triumphes	der Triumphe
celownik	dem Triumph	den Triumphen
biernik	den Triumph	die Triumphe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Triumphieren n, Triumphator m, Triumphatorin ż

przym. triumphal, triumphant

czas. triumphieren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: