faraon

faraon (język polski)

faraon (1.1)

wymowa:

IPA: [faˈraɔ̃n], AS: [faraõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. władca starożytnego Egiptu; zob. też faraon w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	faraon	faraonowie
dopełniacz	faraona	faraonów
celownik	faraonowi	faraonom
biernik	faraona	faraonów
narzędnik	faraonem	faraonami
miejscownik	faraonie	faraonach
wołacz	faraonie	faraonowie

przykłady:

(1.1) Był pierwszym faraonem pochowanym w piramidzie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mrówka faraona

synonimy:

(1.1) król Egiptu

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) monarcha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. faraoński

związki frazeologiczne:

zemsta faraona

etymologia:

(1.1) łac. pharao < gr. φαραώ < hebr. פרעה < st.egip. (Per-aa)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Pharaoh, pharaoh
• arabski: (1.1) فرعون
• baskijski: (1.1) faraoi
• duński: (1.1) farao w
• francuski: (1.1) pharaon m
• hebrajski: (1.1) פרעה m
• hiszpański: (1.1) faraón m
• interlingua: (1.1) pharaon
• islandzki: (1.1) faraó m
• jidysz: (1.1) פּרעה m (pare)
• kataloński: (1.1) faraó m
• łaciński: (1.1) pharao m
• niemiecki: (1.1) Pharao m
• nowogrecki: (1.1) φαραώ m
• portugalski: (1.1) faraó m
• rosyjski: (1.1) фараон m
• słowacki: (1.1) faraón m
• staroegipski: (1.1) (Pr-ʿȝ)
• starogrecki: (1.1) φαραώ m
• szwedzki: (1.1) farao w
• turecki: (1.1) firavun
• ukraiński: (1.1) фараон m
• węgierski: (1.1) fáraó
• włoski: (1.1) faraone m

źródła: