suk

suk (język polski)

wymowa:

IPA: [suk], AS: [suk]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bazar lub handlowa dzielnica muzułmańska; zob. też suk w Wikipedii

odmiana:

(1.1) lp suk, ~u, ~owi, ~, ~iem, ~u, ~u; lm ~i, ~ów, ~om, ~i, ~ami, ~ach, ~i

przykłady:

(1.1) Suk to najważniejsze miejsce w każdym arabskim mieście. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) czarszy

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

arab. سو

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) souk
• francuski: (1.1) souk m

źródła:

suk (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) sęk

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

suk (język dolnołużycki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) węzeł

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

(1.1) gordiski suk → węzeł gordyjski

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

suk (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wzdech, westchnięcie, tchnienie

odmiana:

(1.1) et suk, sukket, suk, sukkene

przykłady:

(1.1) Det kunne lyde som et suk. → To mogło zabrzmieć jak westchnięcie.

kolokacje:

~ af tilfredshed (westchnięcie zadowolenia)

synonimy:

(1.1) udåning

antonimy:

wyrazy pokrewne:

czas. (at) sukke

związki frazeologiczne:

(1.1) drage sit sidste ~ → dosł. wydać ostatnie tchnienie, umrzeć • ikke forstå et ~ → nie rozumieć ani słowa

etymologia:

od czas. at sukke

uwagi:

źródła:

suk (esperanto)

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) sok

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. suko, florsuko, kaĉosuko, laktosuko, pulpsuko

przym. suka, sensuka, sukriĉa

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi: