dyb

dyb (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) głębia

przymiotnik

(2.1) głęboki

(2.2) przen. głęboki

odmiana:

(1) et dyb, dybet, dyb, dybene

(2) dyb, dybt, dybe; st. wyższy dybere; st. najwyższy dybest

przykłady:

(1.1) I havets dyb lever dyrene i totalt mørke. → W głębi morza zwierzęta żyją w całkowitej ciemności.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(2.1) lav

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) st.nord. djúp

(1.2) st.nord. djúpr

uwagi:

źródła: