αιτιατική

αιτιατική (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [etjatiˈci]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gram. biernik

odmiana:

(1.1) lp D. αιτιατικής

przykłady:

(1.1) Αιτιατική είναι η πτώση που μεταχειριζόμαστε όταν απαντάμε στην ερώτηση «ποιον;» ή «τι;». → Biernik to przypadek, którego używamy, gdy odpowiadamy na pytanie «kogo?» lub «co?».

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ονομαστική ż, γενική ż, αιτία

przym. αιτιατός

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. αιτία

uwagi:

zob. ονομαστική - γενική - κλητική

źródła: