αιτία

αιτία (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [e.ˈti.a]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przyczyna, powód

odmiana:

(1.1) F25: lp D. αιτίας; lm αιτίες, D. αιτιών

przykłady:

(1.1) Γιατί κλαίς χωρίς αιτία; → Dlaczego płaczesz bez powodu?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. αιτιολογώ

rzecz. αιτιατική ż, αιτιότητα ż, αίτιος m

przym. αιτιώδης

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. αἰτία ← gr. αἰτῶ → prosić

uwagi:

źródła: