sztywny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Olafbot (dyskusja | edycje)
m polski: pokrewne +sztywniackość (na podstawie tamtego hasła)
m dodanie informacji (etymologia), WS:SK
Linia 26: Linia 26:
{{meronimy}}
{{meronimy}}
{{pokrewne}}
{{pokrewne}}
: {{rzecz}} [[sztywniak]] {{m}}, [[sztywniaczka]] {{f}}, [[sztywniactwo]] {{n}}, [[sztywna]] {{f}}, [[sztywność]] {{f}}, [[sztywniackość]] {{f}}
: {{rzecz}} [[sztywniak]] {{m}}, [[sztywniaczka]] {{ż}}, [[sztywniactwo]] {{n}}, [[sztywna]] {{ż}}, [[sztywność]] {{ż}}, [[sztywniackość]] {{ż}}
: {{przysł}} [[sztywnie]], [[sztywno]]
: {{przysł}} [[sztywnie]], [[sztywno]]
{{frazeologia}}
{{frazeologia}}
: [[park sztywnych]]
: [[park sztywnych]]
{{etymologia}}
{{etymologia}}
: {{etym|niem}}<ref>Małgorzata Stefaniak, ''„Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej'', w: ''Język, Komunikacja, Informacja'' nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 219.</ref>
{{uwagi}}
{{uwagi}}
{{tłumaczenia}}
{{tłumaczenia}}
Linia 40: Linia 41:
* rosyjski: (1.1) [[жёсткий]]
* rosyjski: (1.1) [[жёсткий]]
{{źródła}}
{{źródła}}
<references />

Wersja z 00:28, 19 wrz 2018

sztywny (język polski)

wymowa:
IPA[ˈʃtɨvnɨ], AS[štyvny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niepoddający się wyginaniu, odporny na zginanie, zmiany
(1.2) przen. nieumiejący się bawić lub wyluzować
(1.3) pot. nieżywy

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. trup
(2.2) pot. człowiek kompletnie pijany
odmiana:
(1.1-2)
(1.3)
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
sztywne zawieszenieceny sztywnebryła sztywna
synonimy:
(1.1) nieelastyczny
(1.2) oficjalny, wymuszony
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sztywniak m, sztywniaczka ż, sztywniactwo n, sztywna ż, sztywność ż, sztywniackość ż
przysł. sztywnie, sztywno
związki frazeologiczne:
park sztywnych
etymologia:
niem.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 219.