Kopenhaga

Kopenhaga (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌkɔpɛ̃nˈxaɡa], AS: [kopẽnχaga], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. stolica Danii; zob. też Kopenhaga w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Kopenhaga
dopełniacz	Kopenhagi
celownik	Kopenhadze
biernik	Kopenhagę
narzędnik	Kopenhagą
miejscownik	Kopenhadze
wołacz	Kopenhago

przykłady:

(1.1) Pociąg do Kopenhagi przyjedzie za moment.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kopenhaski, podkopenhaski

rzecz. kopenhażanin m, kopenhażanka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. duń. København

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Copenhagen
• arabski: (1.1) كوبنهاغن
• białoruski: (1.1) Капенгаген
• bułgarski: (1.1) Копенхаген
• chiński: (1.1) 哥本哈根
• czeski: (1.1) Kodaň
• duński: (1.1) København
• esperanto: (1.1) Kopenhago
• farerski: (1.1) Keypmannahavn
• fiński: (1.1) Kööpenhamina
• francuski: (1.1) Copenhague
• hebrajski: (1.1) קופנהגן
• hiszpański: (1.1) Copenhague m
• islandzki: (1.1) Kaupmannahöfn
• japoński: (1.1) コペンハーゲン
• koreański: (1.1) kor. płd. 코펜하겐, kor. płn. 쾨뻰하븐
• łaciński: (1.1) Hafnia
• niemiecki: (1.1) Kopenhagen n
• norweski (bokmål): (1.1) København
• nowogrecki: (1.1) Κοπεγχάγη ż
• portugalski: (1.1) Copenhaga
• rosyjski: (1.1) Копенгаген
• szwedzki: (1.1) Köpenhamn
• tybetański: (1.1) ཀའོ་པེན་ཧ་ཀེན་
• ukraiński: (1.1) Копенгаген
• włoski: (1.1) Copenaghen ż

źródła: