kopenhażanin
kopenhażanin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔpɛ̃nxaˈʒãɲĩn], AS: [kopẽnχažãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Kopenhagi[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kopenhażanin kopenhażanie dopełniacz kopenhażanina kopenhażan celownik kopenhażaninowi kopenhażanom biernik kopenhażanina kopenhażan narzędnik kopenhażaninem kopenhażanami miejscownik kopenhażaninie kopenhażanach wołacz kopenhażaninie kopenhażanie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kopenhaga ż
- forma żeńska kopenhażanka ż
- przym. kopenhaski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od Kopenhaga
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) kopenhagetar
- duński: (1.1) københavner w
- esperanto: (1.1) kopenhagano
- niemiecki: (1.1) Kopenhagener m
- słowacki: (1.1) Kodančan m
- szwedzki: (1.1) köpenhamnare w
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 10.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
