Schlachtung

Schlachtung (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈʃlaxtʊŋ] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ubój, zarzynanie, rzeź

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Schlachtung	die Schlachtungen
dopełniacz	der Schlachtung	der Schlachtungen
celownik	der Schlachtung	den Schlachtungen
biernik	die Schlachtung	die Schlachtungen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Schlachten

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Schlachten n, Schlacht ż, Schlachterei ż, Schlächterei ż, Schlachter m, Schlächter m, Schlachterin ż, Schlächterin ż

czas. schlachten

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: