Przejdź do zawartości

Picentinus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Picentinus (język łaciński)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) picentyński[1]
odmiana:
(1.1) Picentin|us, ~a, ~um; (deklinacja I-II)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mżnmżn
mianownikPicentinusPicentinaPicentinumPicentinīPicentinaePicentina
dopełniaczPicentinīPicentinaePicentinīPicentinōrumPicentinārumPicentinōrum
celownikPicentinōPicentinaePicentinōPicentinīs
biernikPicentinumPicentinamPicentinumPicentinōsPicentināsPicentina
ablatywPicentinōPicentināPicentinōPicentinīs
wołaczPicentinePicentinaPicentinumPicentinīPicentinaePicentina
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Picens m, Picenum n
przym. Picens, Picenus
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Picens < łac. Picenum + -ens; źródłosłów dla wł. picentino
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Picentia” w: Charlton T. Lewis i Charles Short, A Latin Dictionary, 1879.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Picentinus&oldid=7976412”