Konnotation

Konnotation (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [kɔnotaˈʦɪ̯oːn] lm IPA: [kɔnotaˈʦɪ̯oːnən]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. konotacja

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Konnotation	die Konnotationen
dopełniacz	der Konnotation	der Konnotationen
celownik	der Konnotation	den Konnotationen
biernik	die Konnotation	die Konnotationen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) Denotation

hiperonimy:

(1.1) Begriff, Semantik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Konnotat n

czas. konnotieren

przym. konnotativ, konnotiert

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: