Kombinatorik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Kombinatorik (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
lp IPA[kɔmbinaˈtoːʁɪk]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mat. kombinatoryka
odmiana:
(1.1)[1] blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) Mathematik
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kombination ż
czas. kombinieren
przym. kombinatorisch
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: