Kantor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Kantor (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
lp IPA[ˈkantoːɐ̯]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) muz. kantor
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kantorat n, Kantorei ż
forma żeńska Kantorin ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: