Indeks:Polski - Regionalizmy łódzkie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Słowa charakterystyczne tylko dla Łodzi[edytuj]

Popularne nazwy miejsc w Łodzi[edytuj]


źródła:
  1. 1,0 1,1 Słowo na piątek. Bigiel. „Gazeta Wyborcza”, dodatek „Magazyn Łódź”, Piątek, 20 listopada 2015, s. 20.
  2. 2,0 2,1 Anna Gronczewska: Limanowskiego, Abramowskiego, Włókiennicza: klimat łódzkich ulic, który przeszedł do historii. „Dziennik Łódzki”, 28 września 2014 [dostęp 17 października 2015]
  • Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4.

Alfabetycznie [w tym inne powyżej nie wymienione][edytuj]

Zobacz też kategorię Regionalizmy łódzkie.

A[edytuj]

B[edytuj]

  • badylarz – zawodowy hodowca kwiatów – lub bogaty, prywatny przedsiębiorca
  • bajbor – duży kamień
  • bałuciarz – mieszkaniec Bałut, ale też chuligan
  • bałuciara – mieszkanka Bałut, ale też prostaczka
  • bigiel – deptak, tłoczne miejsce, w szczególności zamknięta dla ruchu część ulicy Piotrkowskiej w Łodzi
  • boba – papierowy latawiec
  • brzuszek – surowy boczek

C[edytuj]

D[edytuj]

E[edytuj]

  • ekspres – suwak; zamek błyskawiczny

F[edytuj]

G[edytuj]

K[edytuj]

L[edytuj]

  • lebera – wątrobianka (wyrób garmażeryjny)
  • leberka – kiełbasa pasztetowa

Ł[edytuj]

M[edytuj]

N[edytuj]

  • naród – zmiana znaczeniowa słowa, ograniczająca się do grupy np. z danej dzielnicy Łodzi

P[edytuj]

R[edytuj]

  • rolwaga – wóz konny służący do przewożenia złomu lub bawełny
  • ryczka – taboret, stołek

S[edytuj]

  • siaja – coś podłej jakości, byle co
  • siajowy – podłej jakości, niewiele wart
  • sładnie – łatwo, ładnie, dobrze
  • spinacz – spinka do włosów
  • sznytka – kromka chleba
  • szten – latawiec z listew i bibuły

T[edytuj]

Z, Ż, Ź[edytuj]

  • żulik – chleb turecki z rodzynkami

Zobacz też:[edytuj]