bigiel
bigiel (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zapał
- (1.2) haczyk, kotwiczka, element biżuterii, na którym zawiesza się kolczyk
- (1.3) gw. (Poznań i Górny Śląsk)[1][2] wieszak na ubranie
- (1.4) gw. (Górny Śląsk)[3] potańcówka, zabawa
- (1.5) reg. łódz. deptak[4]
- (1.6) bud. element zbrojenia w kształcie litery U[potrzebne źródło]
- przykłady:
- (1.2) Pozostało tylko otworzyć delikatnie oczko w biglu i nałożyć na łezkę.[5]
- (1.3) Powieście płaszcze na bigle.[1]
- (1.4) U Agnieszki na Halembie zawsze były dobre bigle.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) z biglem
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wieszak
- (1.4) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: potańcówka, zabawa
- (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: deptak
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „bigiel” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „bigel II” w: Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 38.
- ↑ Hasło „bigel I” w: Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 38.
- ↑ Dziedzictwo stu lat kontaktów kulturowych polsko-niemieckich w słownictwie łódzkim, Grażyna Hebrajska w: red. J. Maćkiewicz, J. Siatkowski, Język a Kultura, t. 7, Wrocław 1992, s. 28.
- ↑ kurs-bizuterii.pl z Internetu
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 34.
