krańcówka
krańcówka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) reg. łódz.[1] ostatni przystanek tramwajowy lub autobusowy
- (1.2) reg. łódz.[1] pętla linii tramwajowej lub autobusowej
- (2.1) elektr. typ łącznika elektrycznego
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krańcówka krańcówki dopełniacz krańcówki krańcówek celownik krańcówce krańcówkom biernik krańcówkę krańcówki narzędnik krańcówką krańcówkami miejscownik krańcówce krańcówkach wołacz krańcówko krańcówki
- przykłady:
- (1.1) Wysiadam na krańcówce.
- (1.2) Jak dojdziesz do krańcówki tramwajowej, musisz skręcić w lewo w ulicę Warszawską.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od kraniec
- uwagi:
- Używanie określenia krańcówka zamiast pętla wynika prawdopodobnie z tego, że początkowo część z końcowych przystanków tramwajowych w Łodzi nie miała kształtu pętli - tramwaj nie objeżdżał przystanku, tylko stawał i zmieniał kierunek ruchu.
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 220.