Constantinopolitanus

Constantinopolitanus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) konstantynopolitański

odmiana:

(1.1) Constantinopolitan|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	Constantinopolitanus	Constantinopolitana	Constantinopolitanum	Constantinopolitanī	Constantinopolitanae	Constantinopolitana
dopełniacz	Constantinopolitanī	Constantinopolitanae	Constantinopolitanī	Constantinopolitanōrum	Constantinopolitanārum	Constantinopolitanōrum
celownik	Constantinopolitanō	Constantinopolitanae	Constantinopolitanō	Constantinopolitanīs
biernik	Constantinopolitanum	Constantinopolitanam	Constantinopolitanum	Constantinopolitanōs	Constantinopolitanās	Constantinopolitana
ablatyw	Constantinopolitanō	Constantinopolitanā	Constantinopolitanō	Constantinopolitanīs
wołacz	Constantinopolitane	Constantinopolitana	Constantinopolitanum	Constantinopolitanī	Constantinopolitanae	Constantinopolitana
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Constantinopolis ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Constantinopolis

uwagi:

źródła: