Bonität

Bonität (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˌboniˈtɛːt]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. jakość kredytowa

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Bonität	die Bonitäten
dopełniacz	der Bonität	der Bonitäten
celownik	der Bonität	den Bonitäten
biernik	die Bonität	die Bonitäten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Kreditwürdigkeit

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bonitierung ż

czas. bonitieren

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. bonitas

uwagi:

źródła: