Bewandtnis

Bewandtnis (język niemiecki)

wymowa:

​

lp IPA: [bəˈvantnɪs], lm IPA: [bəˈvantnɪsə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) (szczególna) właściwość, cecha, powiązanie

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Bewandtnis	die Bewandtnisse
dopełniacz	der Bewandtnis	der Bewandtnisse
celownik	der Bewandtnis	den Bewandtnissen
biernik	die Bewandtnis	die Bewandtnisse

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bewenden n

czas. bewenden

przym. bewandt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: