Przejdź do zawartości

fortunat

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 20:59, 23 maj 2024 autorstwa Olafbot (dyskusja | edycje) (aktualizowanie i sortowanie szablonu {{podobne}}. Dodane: Fortunat)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 23 maj 2024, była oparta na tej wersji.
Podobna pisownia Podobna pisownia: Fortunat

fortunat (język polski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. osoba bardzo majętna[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikfortunatfortunaci
dopełniaczfortunatafortunatów
celownikfortunatowifortunatom
biernikfortunatafortunatów
narzędnikfortunatemfortunatami
miejscownikfortunaciefortunatach
wołaczfortunaciefortunaci
depr. M. i W. lm: (te) fortunaty[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bogacz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fortunny mrz, fortuna ż, fortunka ż, fortunatka ż, fortunarz mos, Fortunat mos, Fortunata ż, Fortuna ż
czas. pofortunić, fortunić ndk.
przym. fortunny
przysł. fortunnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac.[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bogacz
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „fortunat” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „fortunat” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Fortunat” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=fortunat&oldid=8391477”