Przejdź do zawartości

prins

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 11:15, 12 sty 2024 autorstwa Tsca (dyskusja | edycje) (prins (język duński): lit.)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
wymowa:
Dania: [ˈprænˀs]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) książę, królewicz
odmiana:
(1.1) en prins, prinsen, prinser, prinserne
przykłady:
(1.1) Prinsesse er en datter til en regent eller en kone til en prins.Księżniczka jest córką władcy lub żoną księcia.
składnia:
kolokacje:
(1.1) prins af Danmark
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prinsesse
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) książę, królewicz
odmiana:
(1.1) lp prins, ~, ~ lub ~i, ~ (~inn, ~inn, ~inum, ~ins); lm ~ar, ~a, ~um, ~a (~arnir, ~ana, ~unum, ~anna)
przykłady:
(1.1) Vondur töframaður breytti prinsinn í frosk.Zły czarnoksiężnik zamienił księcia w żabę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) prinsessa
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) książę
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz niderlandzki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) książę, królewicz[1]
odmiana:
(1.1) en prins, prinsen, prinsar, prinsarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prinsessa
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 866.