покойник

покойник (język bułgarski)

transliteracja:

pokoinik

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nieboszczyk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) мъртвец, починал, труп, смъртник

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska покойница ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

покойник (język rosyjski)

transliteracja:

pokojnik

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nieboszczyk

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	поко́йник	поко́йники
dopełniacz	поко́йника	поко́йников
celownik	поко́йнику	поко́йникам
biernik	поко́йника	поко́йников
narzędnik	поко́йником	поко́йниками
miejscownik	поко́йнике	поко́йниках

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. покойный

rzecz. покой m

związki frazeologiczne:

бледный как покойник • нужен как покойнику галоши

etymologia:

uwagi:

źródła: