племянник

племянник (język rosyjski)

transliteracja:

plemânnik

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) siostrzeniec

(1.2) bratanek

(1.3) syn kuzyna / kuzynki / szwagra / szwagierki / bratowej

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	племя́нник	племя́нники
dopełniacz	племя́нника	племя́нников
celownik	племя́ннику	племя́нникам
biernik	племя́нника	племя́нников
narzędnik	племя́нником	племя́нниками
miejscownik	племя́ннике	племя́нниках

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.3) двооюродный племянник, троюродный племянник

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. племя n

forma żeńska племянница ż

związki frazeologiczne:

внучатный племянник

etymologia:

uwagi:

źródła: