пилюка
пилюка (język ukraiński)[edytuj]
- transliteracja:
- pilûka
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza mianownik пилю́ка dopełniacz пилю́ки celownik пилю́ці biernik пилю́ку narzędnik пилю́кою miejscownik на/у пилю́ці wołacz пилю́ко
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) пилюга
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. пил m, пилок m, пилочок m, пилюга ż, пиляка ż, пилина ż, пилинка ż, пилиночка ż, пильовик m, пильовичок m, пиляк m, пилуватість ż
- czas. пилити ndk., пилитися ndk.
- przym. пиловий, пильний, пилястий, пилуватий, пилковий
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „пилю́ка” w: Словник української мови, Український мовно-інформаційний фонд НАН України, 2015-2023.
- ↑ Hasło „пилю́ка” w: Словники України online.