мобільник

мобільник (język ukraiński)

мобі́льники (1.1)

transliteracja:

mobìlʹnik

wymowa:

мобі́льник zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pot. telekom. komórka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	мобі́льник	мобі́льники
dopełniacz	мобі́льника	мобі́льників
celownik	мобі́льнику, мобі́льникові	мобі́льникам
biernik	мобі́льник	мобі́льники
narzędnik	мобі́льником	мобі́льниками
miejscownik	на/у мобі́льнику	на/у мобі́льниках
wołacz	мобі́льнику	мобі́льники

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) мобі́льний телефо́н

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. мобі́ль m, мобі́льність ż

przym. мобі́льний

przysł. мобі́льно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: