кѫпало
кѫпало (język staroruski)
[edytuj]- transliteracja:
- kǫpalo
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) chrzciciel[1]
- odmiana:
- (1.1) deklinacja I (twardotematyczna)
przypadek liczba pojedyncza liczba podwójna liczba mnoga mianownik кѫпало кѫпалѣ кѫпала dopełniacz кѫпала кѫпалоу кѫпалъ celownik кѫпалоу кѫпалома кѫпаломъ biernik кѫпало кѫпалѣ кѫпала narzędnik кѫпалъмь кѫпалома кѫпалꙑ miejscownik кѫпалѣ кѫпалоу кѫпалѣхъ wołacz кѫпало кѫпалѣ кѫпала
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- synchronicznie st.rus. кѫпати + -ло
- prawdopodobnie kalka gr. βαπτιστής (baptistḗs) < gr. βαπτίζω (baptízō) → zanurzać; myć; kąpać; chrzcić, konsekrować, zanurzać w chrzcielnicy
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „кꙋпало” w: Izmaił Sriezniewski, Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ, t. 1: А — К, Wydział Języka i Literatury Rosyjskiej Cesarskiej Akademii Nauk, Petersburg 1893, s. 1369.