кочовик

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

кочовик (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
kočovik
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) koczownik[1]
odmiana:
(1.1) [2]
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikкочови́ккочовики́
dopełniaczкочовика́кочовикі́в
celownikкочовико́ві, кочовику́кочовика́м
biernikкочовика́кочовикі́в
narzędnikкочовико́мкочовика́ми
miejscownikна/у кочовико́ві, кочовику́кочовика́х
wołaczкочовику́кочовики́
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) кочівник
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. кочівник m, кочівниця ż, кочовище n, кочівля ż, кочування n
forma żeńska кочовичка ż
czas. кочувати ndk.
przym. кочівний, кочовий, кочівницький
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „кочови́к” w: Словник української мови, Український мовно-інформаційний фонд НАН України, 2015-2023.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „кочови́к” w: Словники України online.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=кочовик&oldid=8201682”