Przejdź do zawartości

коваль

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

коваль (język ukraiński)

[edytuj]
кова́ль (1.1)
transliteracja:
kovalʹ
wymowa:
кова́ль?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kowal[1][2]
odmiana:
(1.1) [3]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. кування n, ковкість ż, ковалиха ż, ковальчук m, коваленко m, ковалівна ż, ковальство n, ковальня ż, ковалювання n
zdrobn. ковалик m
czas. кувати ndk., куватися ndk., ковалювати ndk.
przym. кований, кувальний, ковкий, ковалів, ковальський
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „КОВА́ЛЬ” w: Словник української мови. Академічний тлумачний словник (1970—1980).
  2. Kwestionariusz „nadsański” S. Hrabca w: Janusz A. Rieger, Atlas ukraińskich gwar nadsańskich, t. 1, Wydział „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2017, ISBN 978-83-63636-64-7, s. 169.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „кова́ль” w: Словники України online.