камень
камень (język białoruski)
[edytuj].jpg)
- transliteracja:
- kamenʹ
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1) blm[3]
przypadek liczba pojedyncza mianownik ка́мень dopełniacz ка́меня celownik ка́меню biernik ка́мень narzędnik ка́менем miejscownik ка́мені - (1.2-3)[3]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ка́мень камяні́ dopełniacz ка́меня камянёў celownik ка́меню камяня́м biernik ка́мень камяні́ narzędnik ка́менем камяня́мі miejscownik ка́мені камяня́х
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) будаўнічы камень → kamień budowlany
- (1.2) млынавы камень → kamień młyński • надмагільны камень → kamień nagrobny
- (1.3) каштоўны камень → kamień szlachetny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- знікнуць як камень у ваду / прапасці як камень у ваду • камень з сэрца спаў / камень з сэрца зваліўся • найшла каса на камень / наскочыла каса на камень • насіць камень за пазухай / трымаць камень за пазухай • філасофскі камень
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „камень” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
- ↑ Hasło „камень” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 144.
- ↑ 3,0 3,1 Hasło „камень” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.
камень (język rosyjski)
[edytuj]- transliteracja:
- kamenʹ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ка́мень ка́мени dopełniacz ка́мня камне́й celownik ка́меню каменя́м biernik ка́мень ка́мени narzędnik ка́менем каменя́ми miejscownik ка́мене каменя́х
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) драгоценные камни → kamienie szlachetne • надгробный камень → nagrobek
- (1.2) камни в почках → kamienie w nerkach
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. камнедробилка, камнеломка, камнепад, камнерез, камнетёс, окаменелость, окаменение
- przym. каменистый, каменный
- czas. окаменеть
- związki frazeologiczne:
- камнем падать → spadać jak kamień; камень с души свалился → kamień z serca spadł; как камень в воду → jak kamień w wodę; наскочила коса на камень → trafiła kosa na kamień
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ J. Zaniewski, R. Hajczuk, Podręczny słownik medyczny polsko-rosyjski i rosyjsko-polski, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004, ISBN 83-200-3384-5, s. 627.