дъчи

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

дъчи (język staroruski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) córka[1]
odmiana:
(1.1) deklinacja V (r-tematyczna)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) дѣвка, дъщи, тъщи; war. дочи, дъци, дьчи, дчи
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla rus. дочъ > ukr. дочros. дочь
odziedziczone z prasł. *dъťi, z prabałtosł. *duktḗ, z praindoeur. *dʰugh₂tḗr
por. scs. дъщи, st.czes. dci, słń. hči, st.nowogrod. дъци, litew. duktė̃, goc. 𐌳𐌰𐌿𐌷𐍄𐌰𐍂, gr. θυγάτηρ (thugátēr)
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „дъч” w: Izmaił Sriezniewski, Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ, t. 1: А — К, Wydział Języka i Literatury Rosyjskiej Cesarskiej Akademii Nauk, Petersburg 1893, s. 762.