Przejdź do zawartości

аргумент

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: арґумент

аргумент (język białoruski)

[edytuj]
transliteracja:
argument
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) książk. argument[1]
(1.2) mat. argument[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) трапны аргументtrafny argument
synonimy:
(1.1) довад
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. аргументацыя ż, аргументаванне n
czas. аргументаваць dk./ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. argumentum[2]
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „argument” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 12.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „аргумент” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.

аргумент (język bułgarski)

[edytuj]
transliteracja:
argument
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) książk. argument (dowód)
(1.2) mat. argument
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) убедителен аргумент
(1.2) аргумент на функция
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. аргументация ż, аргументиране n
czas. аргументирам ndk./dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

аргумент (język rosyjski)

[edytuj]
transliteracja:
argument
wymowa:
lp IPA[ɐrɡʊˈmʲent], ?/i, ?/i; lm IPA[ɐrɡʊˈmʲentɨ]
podział przy przenoszeniu wyrazu: ар•гу•ме́нт
znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) argument
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. аргумента́ция ż
czas. аргументи́ровать dk./ndk.
przym. аргументацио́нный
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

аргумент (język ukraiński)

[edytuj]
transliteracja:
argument
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) książk. argument[1]
(1.2) mat. argument[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) довід, доказ, обгрунтування, підтвердження
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. аргументація ż, аргументування n, аргументованість ż
czas. аргументувати
przym. аргументований
przysł. аргументовано
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. argumentum[2]
uwagi:
źródła:
  1. С.Й. Левінська, Т.В. Старак, Польсько-російсько-український словник, Проза, Київ 1992, ISBN 5-87534-061-3, s. 19.
  2. 2,0 2,1 Hasło „аргуме́нт” w: Зоряна Куньч, Універсальний словник української мови, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2007, ISBN 966-692-462-5, s. 37.