κεφάλι

κεφάλι (język nowogrecki)

κεφάλι (1.1)

κεφάλι (1.2)

transliteracja:

kefáli

wymowa:

IPA: [ce.ˈfa.ʎi]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. głowa

(1.2) kulin. bulwa, główka, korzeń (np. selera, w odróżnieniu od naci)

odmiana:

(1.1) N44: lp D. κεφαλιού; lm κεφάλια, D. κεφαλιών

przykłady:

(1.1) Μου άνοιξαν το κεφάλι με μια πέτρα. → Rozbili mi głowę kamieniem.

składnia:

kolokacje:

(1.2) κεφάλι σκόρδο → główka czosnku

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. κεφάλα ż, κεφάλας, κεφάλαιο, κεφαλιά, κέφαλος m

zdrobn. κεφαλάκι n

przym. κεφαλαίος, κεφαλικός

związki frazeologiczne:

βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο / χτυπώ το κεφάλι μου στον τοίχο

etymologia:

gr. κεφάλιν < gr. κεφάλιον zdrobnienie od gr. κεφαλή

uwagi:

(1.1) forma równoważna: κεφαλή

(1.1) zobacz też: Indeks:Nowogrecki - Części ciała

źródła: