Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
- transliteracja:
- kefáli
- wymowa:
- IPA: [ce.ˈfa.ʎi]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) anat. głowa
- (1.2) kulin. bulwa, główka, korzeń (np. selera, w odróżnieniu od naci)
- odmiana:
- (1.1) N44: lp D. κεφαλιού; lm κεφάλια, D. κεφαλιών
- przykłady:
- (1.1) Μου άνοιξαν το κεφάλι με μια πέτρα. → Rozbili mi głowę kamieniem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) κεφάλι σκόρδο → główka czosnku
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. κεφάλα ż, κεφάλας, κεφάλαιο, κεφαλιά, κέφαλος m
- zdrobn. κεφαλάκι n
- przym. κεφαλαίος, κεφαλικός
- związki frazeologiczne:
- βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο / χτυπώ το κεφάλι μου στον τοίχο
- etymologia:
- gr. κεφάλιν < gr. κεφάλιον zdrobnienie od gr. κεφαλή
- uwagi:
- (1.1) forma równoważna: κεφαλή
- (1.1) zobacz też: Indeks:Nowogrecki - Części ciała
- źródła: